Rouw is een ervaring die ons diep als mens raakt. Iedereen beleeft een rouwproces op een eigen manier. Het is nooit hetzelfde, want het verlies
zelf draagt telkens een ander gezicht. Het maakt verschil of je een vriend(in) verliest, een ouder, een kind, een geliefd huisdier... Elk afscheid brengt een ander soort pijn met zich mee. En rouw gaat niet alleen over het overlijden van iemand die je lief is. Ook bij een jobverlies, een verhuis of het loslaten van een levensfase kan dat diepe gevoel van gemis aanwezig zijn. Vaak wordt rouw gezien als een zwaar proces dat we moeten doorkomen of "verwerken". Kan je een verlies überhaupt wel "verwerken"? Maar wat als rouw meer is dan dat? Wat als rouw ons uitnodigt op een reis van de ziel?
Rouw is een deel van mijn leven geworden. Het heeft me gevormd en ook dichter bij mezelf gebracht. Ik wil hier graag delen hoe rouw voor mij niet alleen draait om verlies, maar ook om het vinden van nieuwe lagen in mezelf, mijn zielsreis.
Even kort mijn verhaal. Mijn leven veranderde compleet toen ik mijn dochter op 22 weken zwangerschap moest afgeven. Het was het begin van een rouwproces dat nooit stopt. Het was niet alleen rouwen om mijn dochter maar om alles wie ik was. Een mooie stabiele carrière, een leuk huis,... maar het plaatje klopte gewoon niet meer. Mijn ziel kwam meer en meer aankloppen. Je hart volgen is dan het advies dat je krijgt. Maar hoe doe je dat je hart volgen? Ons huis werd verkocht, een baan opgezegd,... Compleet vanaf 0 opnieuw beginnen. Tot vandaag de dag ben ik nog steeds zoekende naar wie ik ben en wat ik wil. Maar elk stukje brengt me dichter bij mezelf. Uit dit verdriet leerde ik dat liefde nooit stopt en dat je elke liefdevolle herinnering mag koesteren.
De tijd wordt stilgezet in momenten van verlies. Alles wat dagelijks zo vanzelfsprekend lijkt, valt stil. Plots staan we oog in oog met vragen zoals: Wie ben ik zonder de ander? Wie ben ik zonder mijn job? Wat blijft er als alles verandert? Rouw confronteert ons met kwetsbaarheid, maar tegelijkertijd opent het een poort naar innerlijke diepte. Het creëert een nieuwe mogelijkheid om in de leegte opnieuw te ontdekken wat het leven voor jou mag betekenen.
Plots een vlinder die weer verschijnt, een plots gevoel van aanwezigheid, een droom die moeilijk te verklaren is,... Veel mensen ervaren deze moeilijk verklaarbare momenten tijdens hun rouwproces. Dit is een zachte uitnodiging dat liefde niet ophoudt bij het fysieke afscheid, maar zich transformeert in een onzichtbare vorm van verbinding.
Rouw is niet enkel het einde maar ook een overgang. Het nodigt ons uit om opnieuw contact te maken met ons hart. Het kan je zachter maken, meer verbonden met jezelf, met anderen en met het groter geheel. Rouw is op deze manier niet alleen een periode van verlies, maar ook een reis waarop onze ziel zich ontvouwt. Zie het als een uitnodiging om jouw reis van de ziel aan te gaan.
Jij mag in de stilte opnieuw leren ademen. Niet vanuit doen maar vanuit zijn. Ook al voelt het alsof de bodem onder je voeten verdwijnt, kan hier een zachte kracht in geboren worden. Liefde verdwijnt nooit. Hieraan herinnert rouw ons.